Moja opinia odnośnie finAłu!

Hej kochani! Letni finał odbył się już jakiś czas temu i pomimo, że było już sporo notek na jego temat (w tym podsumowanie i wypunktowanie) to ja nie dorzuciłam kilku swoich groszy, a też chciałabym się wypowiedzieć i przekazać Wam moją opinię.

Jeśli jesteście już zmęczeni wszechobecnym tematem 6x10 no to nie zmuszajcie się i nie czytajcie, ale zainteresowanych moim zdaniem na temat #facetoface zapraszam do rozwinięcia!

Nie jest to typowe podsumowanie, bo nie będę opisywać wydarzeń (bo to już zrobiła Karola tu-->klik) tylko je oceniać według swojego punktu widzenia.

Tożsamość A. to oczywiście najważniejszy punkt całego odcinka, już nie możemy zadać odwiecznego pytania "Kim jest A?", bo znamy odpowiedź i tą odpowiedzią jest Cece Drake!

I tak szczerze mówiąc to nie wiem czemu ta Cece i transseksualizm wywołało tyle negatywnych emocji, bo według mnie to chyba najrozsądniejsze wyjście jakie istniało. Czemu?

• Cece jest ewidentnie podobna do rodziny DiLaurentis, ten sam typ urody czyli rzecz jasna blond włosy i niebieskie oczy.
• Inicjały Cece Drake są takie same same jak Charlesa DiLaurentisa, dosyć oczywista wskazówka.
• Cece tak naprawdę bardzo pasuje mi do A. Miała motyw, zawsze była blisko Alison i zawsze była dosyć podejrzana. 
• Widzieliśmy ją w czarnym kapturze jak podsłuchiwała pod apartamentem Ezry- czy już wtedy było wiadome, że to ona będzie A?
• Ciekawostka: facetoface= fa(ce)tofa(ce)= Cece

Już nie pisząc w punktach, ja uważam, że historia Cece była naprawdę dobra i pomimo kilku niedociągnięć ze strony scenarzystów (jak np. śmierć Marion) to wszystko wręcz idealnie pasowało! Uważam, że te spoilery w których to Wren był Charlesem namieszały Wam w głowach, wierzcie- mi również, ale po chwili zastanowienia, ponownym obejrzeniu, wszystko nabrało sensu! Serio chcielibyście żeby Wren czy Ezra czy Toby, którzy mają tyle co nic wspólnego z Ali i jej rodziną tak za przeproszeniem z dupy zostali A? Bo co bo jej nie lubią? Jaki oni mieliby motyw? To byłoby naciągane ze względu na brak motywu i podobieństwa do rodziny DiLaurentis! A historia Cece nie jest naciągana. Nie mam również nic do tematu transseksualizmu, jest on mi obojętny i nie wzbudza we mnie tylu emocji co u Was- okej, trochę to skomplikowane (widziałam te pytania czy Cece ma penisa hahaha, też je sobie zadawałam! XD), ale pomimo wszystko- naprawdę jest to dobre rozwiązanie! Dobre i logiczne!

Mogę tak mówić i mówić na temat #CeceIsA, ale przejdźmy już dalej do dalszych wątków.

W odcinku pojawiło się wiele flashbacków z udziałem małego Charlesa, ale póki co to wspomnę o jednym, który ze względu na miłość do małych dzieci, ewidentnie poruszył moje serce:

W sumie to nie konkretnie o to ujęcie mi chodzi, bardziej o to kiedy Jessica wychodzi a mały Charles zostanie sam i patrzy na swoich rodziców. Ta scena sprawiła, że prawie się popłakałam. Jeju no taki mały, bezbronny chłopczyk od tak zostawiony w miejscu z naprawdę chorymi ludźmi, całkowicie sam. Przecież dziecko w takim wieku musi być z rodziną, ono się musi dobrze rozwijać no a Radley to okrutne miejsce. I jeszcze taki słodziutki ten chłopczyk!+ punkt dla scenarzystów za wybranie podobnego aktora do serialowej Cece.

Ogólnie to powód dla którego Charlie został umieszczony w instytucji jest dla mnie absurdalny i chory- rozumiem, że prawie skrzywdził Alison, ale przecież to tylko dziecko, czego można od niego wymagać? Dzieci robią takie rzeczy, ale oczywiście Kenneth skorzystał z okazji no i się pozbył "zbędnego ciężaru".

Zamordowanie mamy Toby'ego to dla mnie kolejny absurd, aczkolwiek chyba nie muszę setny raz mówić, że zaszła czasowa pomyłka, bo od tego huczy na każdym blogu i tumblrze o PLL. Ogólnie morderca mnie rozczarował- mała Bethany Young nie jest satysfakcjonująca i chyba wolałabym już gdyby to faktycznie było samobójstwo, albo gdyby Jessica za tym stała.

No, ale nie będę już tak wchodzić w szczegóły, bo je już dostaliście :D

Także... RED COAT I BLACK WIDOW

Tutaj rozczarowało mnie to, że okazało się, że pod tymi dwoma różnymi przebraniami kryje się jedna  i ta sama osoba.

Nie mieści mi się w głowie, że postać występująca od 10 odcinków dostała tak znaczącą rolę i wydaje mi się, że Marlene bardzo się polubiła z Dre Devis i aktorka miała jakieś wpływowe osoby za sobą i tak oto stała się RC I BW. Chociaż Czerwony Płaszcz bym jeszcze przecierpiała, ale ta Czarna Wdowa...no masakra! Chciałam Jennę i Melissę w tych 2 rolach, a nie Shower Harvey.

 Poza tymi "głównymi" wydarzeniami czyli sytuacjami, które zostały wyżej wymienione przeze mnie, było też kilka "drobnostek" który mi się podobały bądź nie i o których chciałabym wspomnieć.

• Sama pierwsza scena, jak Cece się odwraca nie zbyt mi się spodobała, przez to że wyglądała dosyć sztucznie wizualnie- jakby ktoś dokleił głowę dziewczyny do kaptura. Chyba to przez tamten ekran(?)
  
• Ogólnie to jak mówiła Cece, jak rozmawiała z Alison było dalekie od moich wyobrażeń, nie to że mnie rozczarowało, ale spodziewałam się czegoś innego czyli bardziej psychicznego A., które wściekle by opowiadało swoją historię, nie umiałoby się kontrolować, byłoby takie rozemocjonowane no a Cece rozmawiała od tak na luzie. Nie znaczy to, że nie podobała mi się gra Vanessy, bo bardzo mi się podobała! Po prostu myślałam, że będzie to wyglądało inaczej.
• Podobało mi się to jak Cece zaczęła śpiewać, bo to było takie naprawdę w stylu A. i takie w sumie przerażające.
• Nie podobało mi się nowe miejsce spiskowania Cece, ponieważ byłam ogromną fanką tych klasycznych kryjówek A.- one miały to "coś", były bardzo w stylu A. i przerażały. A no i jeszcze tamten ekran....
• Nie podobało mi się także to, że cały odcinek skupiał się praktycznie na samym monologu Cece- okej, dzięki temu dowiedzieliśmy się co i jak, ale wolałabym więcej akcji, szczególnie ze strony Kłamczuch, które przez prawie całe 40 minut wgapiały się w jakiś hologram. Miałam nadzieję, że coś więcej się wydarzy, że będzie jakaś super akcja i takie nerwowe emocje przez cały odcinek, no ale niestety skupili się na monologu wewnętrznym A.
• Kolejna "rzecz" jaka mi się podobała to (pomimo tego, że wolałam akcję) sposób w jaki flashbacki były przeplatane w odcinku, ogólnie uwielbiam te momenty kiedy widzieliśmy przeszłość Cece i tu przechodzimy do kolejnej rzeczy, która mi się spodobała, a mianowicie:
• Relacja jaka była pomiędzy Cece a Jessicą, od dawna jestem zakochana w grze aktorki wcielającej się w Jessicę, ale w 6x10 pokochałam ją jeszcze bardziej. Ona jest świetna! I te dwie kobiety świetnie się zgrały we wszystkich wspólnych scenach, można było widzieć tą zażyłość. Brawo!!!
• I oczywiście (jak chyba wszyscy :p) pokochałam scenę kiedy Emily daje Sarze w twarz!
• A mówiąc o Sarze to czytając Wasze komentarze, ogólnie różne opinie odnośnie epizodu napotkałam się na to, że wielu z Was polubiło złe oblicze Sary. Ja niestety go nie polubiłam, było dla mnie sztuczne, wręcz komiczne i tak kompletnie nie pasujące do wszystkiego. Ogólnie jej głos jak mówiła "Wilden's dead" no nie wiem...gra aktorki na minus. Cóż, ja wolałabym zostać przy tej mdłej Sarze, taka gra jej lepiej wychodziła a tak to uważam, że postać szczególnie BW została zepsuta i wiele innych aktorek z PLL zagrałoby ją milion razy lepiej.

Czyli tak podsumowując: mi się finał naprawdę spodobał. Było kilka rozczarowań, ale uważam, że Marlene dobrze zakończyła tą całą historię i, że historia opowiedziana przez Charlotte była ciekawa. Sarze jak Red Coat i Black Widow daję stanowcze "nie", ale cóż...pomimo wszystko umiem znaleźć pozytywy w tym epizodzie i nawet jeśli wolałabym ewentualnie jako A. kogoś innego to spodziewałam się, że Drake może mieć coś za uszami a jej historia jak już wcześniej powiedziałam, mi osobiście się spodobała i cała postać Cece pasuje mi na A. Nie będę kłamać- spodziewałam się zupełnie innego odcinka, już nie mówiąc o tożsamościach A., RC i BW to zupełnie inaczej zrobionego, ale decyzja należała do Marlene i tak jak chciała tak zrobiła swoje lato odpowiedzi.

Także to już wszystko ode mnie jeżeli chodzi o finał 6A, wybaczcie mi że ta notka wyszła taka długa, nie planowałam tego haha, ale jak już zacznę się wypowiadać to zazwyczaj nie mogę przestać bo mogę mówić i mówić i mówić i nie przestawać mówić :D Szczególnie na taki temat!

Życzę Wam miłego dnia Liarsy i o ile nie wylaliście jeszcze swoich żali czy opinii pod innymi notkami to zapraszam do komentowania także tutaj :)