Ostatni dzień na planie #2 - filmiki + zdjęcia

Pewnie nadal jesteście ciekawi, jak przebiegło pożegnanie na planie.
W związku z tym mam dla Was kilka filmików, zdjęć i dodatkowych notek, których nie umieściłam w poprzedniej notce, a które właśnie znalazłam.
Zwróćcie uwagę na dodane przemówienia. Są piękne.
Przygotujcie chusteczki! :)

 

 

 

 

Julian: Kocham każdą chwilę, w której mogłem wcielić się w Wrena. Jestem wdzięczny przyjaciołom, niesamowitej obsadzie i całej załodze, z którą miałem zaszczyt pracować. Dziękuję Wam wszystkim.

 

 

 

 

Cody (Mike): Skoro wszyscy stali się tacy sentymentalni... jest kilka rzeczy, które chciałbym powiedzieć... . PLL zawsze będzie zajmowało szczególne miejsce w moim sercu. W ciągu kilku ostatnich lat musiałem gwałtownie dorosnąć i nie mógłbym być bardziej wdzięczny za możliwość uczestniczenia w tym doświadczeniu. Kocham cię nad życie Lucy. Nawet nie masz pojęcia jaką inspiracją i wzorem do naśladowania byłaś dla mnie przez te lata... niestety bardzo rzadko miałem możliwość okazania ci tego. Czuję się błogosławiony za to, że mogłem dzielić z tobą ekran. Nazywać cię przyjaciółką. Naprawdę czułem, jakbym zyskał starszą siostrę. Myślę, że przez te lata stworzyliśmy razem kilka fajnych scen. Więź pomiędzy naszymi postaciami będzie towarzyszyła mi przez całe moje życie.

 

 

 

 

Vanessa Ray: Droga siostrzyczko, nie wiedziałam czego się spodziewać, gdy pojawiłaś się w moim życiu. Zrozumiałam, że jesteś wyjątkowa w chwili, gdy pojawiłam się na castingu i stanęłam przed możliwością bycia twoją rodziną. Kiedy weszłam do biura Mamy i rzuciłam żart o tequili, który na dodatek się przyjął, powinno dotrzeć do mnie, że jestem w domu. Ludzie bardzo dużo mówią o LA i o swoich marzeniach wystąpienia w serialu, ale rzeczywistość bardzo szybko je weryfikuje. Byłaś moją ulubienicą, której przez ostatnie cztery lata wyglądałam z wytęsknieniem. Byłam samoukiem, dziewczyną, która nigdy nie potrafiła się dopasować, ale dzięki tobie poczułam, że w końcu gdzieś pasuję. Poczułam się komfortowo. Pomogłaś mi przejść przez ból serca, który miałam po tym, jak musiałam zrezygnować z mojej wymarzonej pracy, kochałaś mnie, gdy opatrywałam swoje rany, a potem przywitałaś mnie z wielką miłością i pozwoliłaś być zwyczajną dziewczyną: pomalowałaś mi paznokcie, wręczyłaś szklankę zielonego soku i doradziłaś abym stworzyła postać Cece, Charlesa i mojej słodkiej Charlotte.